Kitap Adı: Hayatımın Aşkı (The Love Of My Life)
Yazar: Louise Douglas
Yayın: Pegasus
Çıkış Tarihi: ABD (1 Ocak 2008) - Türkiye (Nisan 2014)
Tür: Tek Kitap.
Tanıtım:
''Onu her nefesimde, her kalp atışımda özlüyorum. Luca... Hayatımın aşkı.''
Çocukluklarından beri yan yanalardı.
Ailelerini ve çevrelerindeki herkesi karşılarına aldılar.
Ve evlenip hayallerindeki hayata adım attılar.
Ancak gerçek hikayeleri mutlu sonun ardından başladı...
Yorumum:
''Ne yapmam gerektiğini biliyordum. Şimdi de biliyorum, o zaman da biliyordum. Henüz kimse zarar görmemişti. Ama ben de onu görmeliydim. Birinin bana sarılmasına, dokunmasına, sevmesine ve Luca'yı anımsatmasına ihtiyacım vardı. İyileşmeliydim.''
Çok çok uzun bir aradan sonra tekrar birlikteyiz! Yeni yıla girmemiz ile birlikte -aradan iki ay kadar geçti ama geç olsun da güç olmasın- buradayım. Geçen sene bir hedefim vardı, okuduğum her kitabı ne kadar eski olursa olsun, hakkında yorumumu dile getirmekti ve bu sene bunu gerçekleştirmek istiyorum açıkçası. Elime gelen ilk kitapla başlamak istedim ve içim biraz burkulsa da güzel bir başlangıç olacağını düşünüyorum. :)
Bu kitabı alırken ki ruh halimi hatırlamaya çalışıyorum ama anımsayamıyorum bir türlü, zira bu kitabı alıp okumam için zorlu geçen bir dönemde olmam gerek. Kitabı beş ay önce kadar okudum ama kapağına her baktığımda, okurken hissettiğim o fiziksel acı ilk günkü gibi sarıyor bedenimi.
Hani bazı kitaplar vardır, okurken gerçekten bir elin çıkıp, kalbini bulup, seni dayanamamak ile katlanabilmek arasındaki o son sınırda tuttuğunu hissedersin. Sanki kitap bir gıdım bile bir yerde fazlalık gösterse bütün dengeleri alt üst edecek gücü varmış gibi. Böylelikle ne elinden tamamıyla bırakacak kadar ''bu kadar yeter, bu fazla ağır,'' dersin ne de soluksuz okursun. Kitap çok çarpıcı ve yoğun olduğu için arada bir nefes almak umuduyla kitabı elimden bırakıp kafeinsiz bir şeyler içip tekrardan döndüm; ama bitirmem için kendime zaman tanımam gerekti. Benim üzerimde böyle bir etki yaratabilen bir kitabı bulmak zordur kendi adıma konuşmak gerekirse.
Bu noktada kitabı sizden soğuttum mu diye düşünüyorum; ama umarım böyle olmamıştır. Çünkü çok özgün, keskin ve hayatın içinden bir roman. Çoğu kısımda Olivia (ana karakter) ile empati kurabileceğiniz kadar akıcı ve sanki olayı bir ağacın arkasında izliyormuş gibi gerçekçi. Bir diğer sevdiğim yönü de ana karakterlerde yaratılan ''mükemmellik'' tarzı -klişesi de olabilir çoğunuza göre- bu kitapta işlenmemesi. Olivia mükemmel bir kişiliğin yanından bile geçmiyor çünkü. Özellikle bencilliği ve hataları ele alındığında; ama bu kitabı okutmayacak kadar rahatsız etmedi beni. Nadiren bulunan kitaplardan benim kanımca.
Kitabın bir handikap'ı vardı benim için, ya da yazar bunun böyle olmasını istedi o kısmı tam olarak anlayamadım; ama Olivia'nın Luca'nın ailesine baş kaldırıp bir ''ayar çekmesi'' o kadar uzun zamanını aldı ki. Olivia'nın kişiliğinde sabırlı olmak var da Luca'nın ailesi bir taşı ortadan çatlatacak kadar deli ediyor canım! Zira kitabı okurken sinirden köpürdüğüm anlar olmadı değil. Bir de Luca hakkında daha fazla bilgi sahibi olsaydık keşke. Kitabın önemli bir karakteri olduğu göz önünde bulundurulursa, o karakter ile bir bağ oluşturduğumu hissedecek kadar elle tutulur bir şey yoktu ortada. Daha fazla bilginin bunu çözebileceğine eminim halbuki.
Kitap hakkında başka bir şey de bahsetmek istemiyorum açıkçası, okurken keyfiniz kaçmasın diye ve bu kitabı okumadıysanız hemen okumanızı da tavsiye ediyorum. Tek pişmanlığım bu kitabı okumak için bu kadar beklememdi çünkü.
Puanım: 4/5
''BURAYA KADAR OKUDUYSANIZ TEŞEKKÜR EDİYORUM, BU YAZILARIN HEPSİ KENDİ ŞAHSIMA AİTTİR, ALACAKSINIZ LİNKLE ALIN LÜTFEN. BİR SONRAKİ KİTAP YORUMUNDA GÖRÜŞMEK ÜZERE!''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder